Bagyong Summer

Kani-kanina lang ay maraming naiisip,
Mga salita, panaginip at alaala
Ng mga kahapong parang ganito rin ang tema,
Umuulan din noon, kahit sabi pa nila ay tag-araw na.

Umiyak din ako noon
Parang ang langit noong panahong iyon
Na parang ngayon,
Bumubuhos kasabay ng damdaming naglalayag na naman sa kahapon.

Kani-kanina lang ay magsusulat na sana
Kaso bigla na namang blangko
Katulad noon: ang mundo, ang damdamin, tayo
Magulo: ikaw ba o ako;
Kaya siguro unti-unting naglaho
Parang ikaw, ako
Dahan-dahang dumating,
Bubugso, halos masalanta ako—
Parang ang ulan na ito.

Nasabi ko na naman tuloy ang pakshet
Ang sakit.
Wala na akong nagawa
Alam kong ikaw rin, wala na.